De warmte van koude elektrische spullen

Vandaag ging ik door mijn elektrische komono. Elektrische wat? Komono betekent letterlijk vertaald uit het Japans “accessoires”, maar opruimgoeroe Marie Kondo noemt het “allerlei spullen”. Het is de grootste en een na laatste categorie die je doorloopt als je volgens de Konmari-methode opruimt. Ik heb een klapkrat onderin in mijn kledingkast, waar ik deze sub-categorie genaamd elektrische komono bewaar. Het betreft bijvoorbeeld geheugenkaarten, batterijen, snoeren, computer, gameconsoles, mobieltjes, computers. Ook al weet ik alles te vinden, weet ik ook dat er mysterieuze snoeren in zitten. Je weet wel, van die snoeren waarvan je niet direct weet waar het voor is en je die toch voor de zekerheid bewaart.

Heel simpel ging ik in 4 stappen aan het werk

1.  Ik pakte alle apparaten en snoeren uit het huis en legde ze op de eettafel (foto 1)

2.  Ik legde bij alle apparaten de benodigde snoeren (foto 2)

3.  Alles wat niet gekoppeld aan een apparaat kon worden heb ik weggedaan (foto 3)

4.  Als laatste heb mezelf bevraagd over waarom ik sommige apparaten hou en of ik er blij van word of niet. Wat niet meer werkte voor me, heb ik bij de spullen gelegd die gerecycled kunnen worden. Hierdoor bleven enkel de spullen die we in huis actief gebruiken over en ligt niets meer te verstoffen of oneerbiedig te wachten op gebruik. Foto 4 is wat mij blij maakt of  nog moet blij maken, want…

“Heel simpel” zei ik he. Nou, ik zal je zeggen dat ik er flink moeite mee had..door deze ogenschijnlijk koude metalen voorwerpen te gaan. Een harde schijf weg te doen die ik tijdens mijn studententijd gebruikte voor het maken van een documentaire. Een mobiel waar ik overheen was gereden met de auto bij een optreden, waar ik de foto’s nooit meer terug van kon krijgen, moest ik even goed afscheid van nemen (ja, ik was niet altijd even georganiseerd. En dan de Ipad die ik van mijn ex kreeg en waar mijn dochtertje zo nu en dan Netflix op kijkt, omdat hij alleen met die app nog compatible is. Als laatste mijn oude Macbook Pro uit 2009, die nog loopt als een zonnetje, ik voor de breek heb gehouden, maar ook updates niet meer ondersteunt. Als ik die weg doe, moet ik wel echt een nieuw studioprogramma op mijn huidige laptop zetten als ik nog muziek wil schrijven en opnemen. Muziek die ik op dit punt en met deze spullen al maanden niet vereeuwig. Je ziet, er is veel wat er komt kijken bij het loslaten van spullen. 

Aan alles kleefde herinneringen, maar wel vooral herinneringen die me in het verleden houden en niet dienend zijn voor een nieuwe toekomst.

Ik merkte vandaag dat het een kunst is om in mogelijkheden te denken. Te bedenken wat er voor in de plaats komt kwa, rust, ruimte en overzicht. Maar ook gevoelsmatig wat voor nieuwe energie er vrij komt als je iets loslaat..energie die je kan gebruiken voor het creëren van nieuwe dingen. En niet alleen te bedenken, maar ook te voelen en een beetje te durven dromen van hoe je het anders kan aanpakken. Niet bang zijnd om de spullen te missen en te vertrouwen op dat als je echt iets mist, los van het afscheid, dat je het altijd op marktplaats, in de kringloop of zelfs nieuw kan aanschaffen.
 
Even nuchter bekeken. Praktisch gezien missen ik en mijn dochter niets. Zij kan op de tablet die ik voor mijn muziekduo theweddingbells.nl gebruik, waarop ze zelfs kan uitwijken naar DIY knutselen met Fenna van @Zappelin. En ik pendel niet meer onrustig tussen een Macbook en mijn nieuwe laptop, wat me een stok achter de deur geeft voor een nieuw studioprogramma.

Extra werk na het opruimen of onderdeel van?

Natuurlijk komt er wat werk weg achter dit opruimproces, want ik moet bijvoorbeeld een stootcase (want ja, kinderen) voor die tablet vinden op marktplaats (omdat ik persoonlijk het liefst niets nieuws koop). En ik moet sparen voor een nieuw studioprogramma (omdat het oude programma niet meer compatibel). Maar de voordelen voelen nu al fijner. Dit creëert namelijk letterlijk ruimte in huis, geeft beweging tot het loslaten van het verleden. En als laatste geeft het nieuwe mogelijkheden en creaties van ons als gebruikers van dit materieel. Want laten we wel wezen, het is de bedoeling dat technologie in dienst van ons staat, ons leven vergemakkelijkt en ons uitdaagt in plaats van al het tegenovergestelde. Hoe die dienstbaarheid eruit ziet is voor iedereen anders. Net als het opruimproces. Iedereen stuit op andere dingen en heeft andere wensen.
 
Heb jij enkel nog apparatuur in huis waar je blij van word of zwerven er nog wat spullen die je bij het afstand nemen verlichting kunnen geven? 

Als je moeite met afstand doen van spullen hebt, neem dan een kijkje op mijn website en als je voelt dat je mijn hulp kan gebruiken, ben je meer dan welkom om mijn hulp te vragen: https://tidytemple.nl/wat-is-opruimcoaching/

Geef een reactie