Schaam jij je voor je menselijkheid of voor je rommelige huis? Een vraag je die je misschien wel kunt beantwoorden na het lezen van dit stuk.
Misschien is het jullie opgevallen dat er de laatste tijd wat pseudoniemen (niet de echte naam van coachees) voorbij komen. De verklaring hiervoor is schaamte. Het gevoel is logisch, want in deze wereld, waarin prestatiedruk en het perfecte plaatje voorhouden en nastreven nog erg leeft, is het maar wat verleidelijk en onbewust hier toch identiteit aan te willen ontlenen. En dan is er nog familietrauma, ongezonde conditionering en belemmerende overtuigingen die bijdragen aan een minderwaardig zelfbeeld die tot uiting komt in huis. Dat bemoeilijkt logischerwijs behoorlijk het opgeruimd houden van je innerlijke wereld en uiterlijke omgeving. Het kan beschamend zijn dit niet voor elkaar te hebben.
schaamte is een logische en menselijke reactie
Gelukkig verandert er langzaam iets. Reclames bevatten eerder de meest slanke, gespierde en mooie mensen, waar nu de gewone mensen meer een plek krijgen in het verkopen van producten. Een drukke agenda was iets om hoge status aan te ontlenen, waar het nu gelukkig langzaam steeds meer als autonomie wordt gezien dat je voor jezelf kiest. Het is ook niet menselijk hoge prestaties te leveren als er zoveel anders eerst aandacht nodig heeft in jezelf. Het is niet voor niets dat therapeutische beroepen en meditatie retraites als paddestoelen uit de grond schieten. We mogen weer meer kwetsbaar zijn, boos zijn, verdrietig zijn, het soms even niet weten, menselijk zijn.
Maar nog steeds is er het hardnekkige taboe op deze menselijkheid en een rommelige huis dat erbij hoort. Erg logisch dus dat mensen schaamte ervaren voor waar ze vast in zitten ervaren en hiervan los willen komen. Ik word er ontzettend blij van mensen te mogen ontmoeten die aan zichzelf willen werken en daarmee onderdeel zijn van dit taboe doorbreken.
Ik vind het ook altijd dapper en kwetsbaar als mensen mijn hulp inschakelen. Dapper omdat ze zichzelf een mooier leven gunnen dan wat ze kennen. Ook omdat voordat een mens die vorm van zelfliefde in de praktijk durft te brengen er echt wat nodig is. Kwetsbaar omdat ik me realiseer dat het een grote stap is voor ze om uit te reiken en omdat ik weet dat het gepaard moet gaan met schaamte en voelen van imperfectie. Voelen is niet mogelijk zonder kwetsbaarheid om te kunnen groeien in eigenwaarde.
hoe een pseudoniem helpt voelen
Een pseudoniem kan helpen. Het helpt om afstand te nemen van iets van zichzelf en te aanschouwen wat er in hun leeft in plaats van er zelf in op te gaan. Letterlijke afstand soms, want het pseudoniem stelt mijn in staat verhalen te vertellen hier op internet die over hun gaan. Dat is soms confronterend, maar wel voordelig voor hun proces van zelfacceptatie.
Ik laat mijn coachees zelf hun pseudoniem kiezen, in de hoop dat ze via dit zelf gecreëerde “alterego” een gevoel van autonomie kunnen ervaren. Ze kiezen toch maar even mooi voor zichzelf door een traject in te gaan, ook al is het eng en hoeft niet iedereen weten dat het huis van iemand rommelig is. Het is hoe dan ook dapper. Feel the fear and do it anyway – Susan Jeffers. Ik vind het ook erg slim als ze kiezen voor een pseudoniem. Want ze kiezen er los van privacy voor om hun lichaam aan niet meer stress bloot te stellen dan nodig is door openlijk op internet te verschijnen of de kans dat iemand ze zou herkennen. Een overdaad aan stress verlamt vaak en dat zou de drempel kunnen verhogen om een veranderingsproces in een samenwerking met mij aan te gaan. Vanuit een rustig, stressloos lichaam komt namelijk wijsheid. Het vertragen of het stapje voor stapje doen, creëert ontspanning.
Vanuit ontspanning komt ruimte om nieuwe informatie tot je te nemen. Als het lichaam gespannen is en de hersengolven alle kanten op klotsen is er geen ruimte om iets nieuws te proberen. Dus schaamte toestaan = voelen = uiten = ruimte geven en maken = groeien.
De schaamte is groot voor het niet voor elkaar hebben van je huishouden. Iedereen kent het in meer of mindere mate..Voordat je visite ontvangt gaat er een hoop stress door het lichaam om je huis toonbaar te maken. Tijdsdruk, schaamte voor rommel, voorbereiding, gastvrij moeten zijn liggen aan de oppervlakte. Op een dieper niveau is het het niet gezien mogen worden. Jezelf niet accepteren zoals je bent, met rommel en al. De enige oplossing lijkt dan de beste illusionaire versie van jezelf laten zien. Tibetaans boedhistisch leraar Jan Geurtz, noemt dit De-Met-Mij-Is-Alles-Goed-Show opvoeren. Terwijl in werkelijkheid het doorgaans helemaal niet zo goed gaat als je zou willen. Dat is pijnlijk te voelen en al helemaal om met het ongemak te moeten dealen van het laten zien van die pijn aan anderen. Dan lijkt het soms makkelijker de schijn op te houden, niet wetende hoe je je situatie kan veranderen.
In dat landschap van schaamte denken we ook nog vaak dat we de enige zijn die er een zootje van hebben gemaakt in huis, omdat we het in andere huizen niet snel zo rommelig zien. Dat komt natuurlijk vooral omdat mensen niet worden binnengelaten of afspraken niet worden gemaakt als het huis niet toonbaar is.
Natuurlijk, er zijn genoeg mensen die doorlopend hun huis op orde hebben en dat is natuurlijk interessant. Wat maakt dat het de een wel lukt en de ander niet. Of dat nu familietrauma, een overlijden van een naaste, dat je nooit de juiste tools vooropgeruimd gedrag hebt gekregen van je ouders of zelfs tools kreeg om rommeligheid uit te lokken.
voelen is de eerste stap naar verandering
Mijn ervaring is in ieder geval dat het altijd logisch en menselijk is waarom de stand van zaken is zoals hij is als ik bij de mensen thuiskom. Althans dat vind ik. Het verhaal achter de rommel verklaart altijd alles. Niets om je voor te schamen zou ik bijna zeggen, maar schaamte is menselijk en vooral iets om te erkennen. Dat is al een eerste stap richting verandering, want met het erkennen van menselijkheid komt ruimte stapje voor stapje te groeien. Een tweede stapje kan zijn het vragen om hulp. Als jou huis een rommeltje is en je wilt door de schaamte heen bewegen naar meer lichtvoetigheid en gemak, mail naar info@tidytemple.nl of bel me op maandag, donderdag of vrijdag.